Eğer Padişah Verseydi

Sultan Mahmut, yolda gördüğü bir çocuğa bir altın verdiğinde, çocuk onu almamış. Sultan, büyük bir merakla bunun sebebini sorduğunda, çocuk:

– Sultanım! Annem ve babam bu altını gördüklerinde, “Onu mutlaka çaldın” diyerek bana kızarlar. Sultan Mahmut:

– O zaman kolayı var, diye yol göstermiş. “Bunu bana padişah verdi.” dersin. Çocuk:

– Hele o zaman hiç inanmazlar, diye atılmış. “Eğer padişah verseydi, bu kadar az vermezdi.” derler. Sultan Mahmut, çocuğun bu inanılmaz zekasını bir kese altınla ödüllendirir.

Doğanın yengesi

Temel bir gün ormanda ağaç kesiyormuş. Çevrecilerde aynı ormanda yürüyüş yapmak için toplanmışlar. Bir süre sonra Temel’ i ormanda ağaç keserken görünce bütün ekip Temel’ in üzerine çöküp, bi güzel dövmüşler. Temel bitap bir şekilde geri dönerken yolda Dursun ile karşılaşmış. Dursun :

– “Ula Temel bu halinde nedir böyle” diye sorunca, Temel anlatmış :

– Haçem ormanda ağaç keseydum. pirden pi kalabaluk bağa doğru geldi. Doğan’ ın yengesini bozayrum diye peni dövdiler. ula ben ne Doğan’ ı taniyrum nede yengesini daaa 🙂